"طراحی یک محصول با تمرکز بر روی رفتارهای یک قشر از جامعه کار بسیار دشواری است. در خیلی مواقع مردم نمی دانند چه چیزی می خواهند تا زمانی که شما آنها را متوجه نیاز و خواسته شان نمایید."
استیو جابز (استیون پال جابز)
اگر ارتقاء مک‌بوک پرو فقط پردازنده‌ی آن بود، به تنهایی اتفاق بزرگی محسوب می‌شد. اما این لپتاپ چیزهایی بیشتر از این دارد. برای بررسی مک‌بوک پرو 14 اینچ M1 Pro با سافت مک همراه باشید.
-----
نقاط مثبت:
نقاط منفی:
نظر ما: لپتاپ 14 اینچی مک‌بوک پرو M1 Pro یک لپتاپ واقعاً رضایت‌بخش است و بدون تردید اکنون می‌تواند تاج حرفه‌ای بودن را بر سر بگذارد.
بیایید به پاییز سال 2020 برگردیم. آن «شکوفایی» رعدآسا را به خاطر دارید که صنعت فناوری را تکان داد؟ آن اتفاق مربوط به شروع ساخت M1 اپل بود. مانند بمبی منفجر شد و دنیای مک و PC را با عملکرد خیره کننده‌ی خود شگفت‌زده کرد.
پس از معرفی M1، این سؤال مطرح شد که اپل چگونه می‌تواند چنین عرضه‌ی موفقی را دنبال کند؟ خُب، اکنون یک سال از آن زمان می‌گذرد، و اپل «شکوفایی» رعدآسای دیگری را رقم زده است که صنعت فناوری را تکان می‌دهد، و این یکی احتمالاً تکان بزرگ‌تری خواهد داد. این بار دو سیستم مبتنی بر یک تراشه‌ی M1 Pro و M1 Max هستند که M1 را پشت سر می‌گذارند. پس از گذراندن مدتی با مک‌بوک پرو 14 اینچی دارای یک M1 Pro، به وضوح در می‌یابید که اپل با سیلیکون خود روی دور شانس است. M1 Pro حقیقتاً یک تراشه‌ی شگفت‌انگیز است.
اگر این فقط در مورد پردازنده همچون سال گذشته بود، باز هم یک اتفاق بزرگ محسوب می‌شد. اما این لپتاپ از درون و بیرون چیزهایی بیشتر از این دارد که نتیجه‌ی آن مک‌بوک پرویی است که واقعاً برای حرفه‌ای‌هایی ساخته شده که بیشترین توقع را از سخت‌افزار خود دارند.
مک‌بوک پرو 14 اینچ در رنگ‌های نقره‌ای و خاکستری فضایی موجود است.
مک‌بوک پرو 14 اینچی که من تست کردم دارای مشخصات زیر است:
این لپتاپ با پیکربندی سفارشی مدل 2.499 دلاری با 32 گیگابایت رم به جای 16 گیگابایت است که قیمت آن را به 2.899 دلار افزایش می‌دهد. (شما پس از خرید نمی‌توانید رم را ارتقاء دهید، زیرا در SoC تعبیه شده است. در حالی که کامپیوترهای اپل سیلیکونی در مدیریت رم بسیار بهتر از نسل‌های اینتلی قبلی خود هستند، هنوز هم باید بیشترین مبلغی که می‌توانید هزینه کنید را در هنگام ثبت سفارش خود داشته باشید.
پس از باز کردن جعبه و برداشتن روکش مک‌بوک پرو، وقتی لپتاپ را در دستانم گرفتم، اولین کلمه‌ای که به ذهنم خطور کرد این بود: لوکس است. کیس آلومینیومی 100 درصد بازیافتی آن لطافتی دارد که به نظر می‌رسد از جنس ابریشم است. وقتی لپتاپ بسته است، متوجه می‌شوید که لبه‌های آن گرد هستند تا دستان شما را آزار ندهد. این یک تضاد کامل با طراحی قبلی است و این حس را القاء می‌کند که اپل به جزئیات کوچک نیز توجه کرده است.
اپل با درج مهری در قسمت پایین مک‌بوک پرو مطمئن شد که آن را برند می‌کند.
مک‌بوک پرو 14 اینچی دارای ابعاد 12.31 در 8.71 در 0.61 اینچ و وزن 3.5 پوند است. در واقع همان ارتفاع مک‌بوک پرو 13 اینچی M1 است که حدود 0.34 اینچ پهن‌تر، 0.35 اینچ ضخیم‌تر و نیم پوند سنگین‌تر است. با این حال، مدل 14 اینچی بسیار محکم‌تر از مدل 13 اینچی است. در مقایسه با مک‌بوک پرو 15 اینچی قدیمی، مدل 14 اینچی بسیار کوچک‌تر است.
مک‌بوک پرو 14 اینچی جدید که بر روی مک‌بوک پرو 15 اینچی قدیمی قرار دارد که در سال 2019 تولید آن متوقف شد.
لپتاپ‌های اپل از نظر صفحه نمایش از بقیه صنعت عقب مانده‌اند، اما این وضعیت بالاخره با مک‌بوک پرو دستخوش تغییر شده است. صفحه نمایش مک‌بوک پرو 14 اینچ از فناوری‌های زیادی استفاده می‌کند که آن را متمایز می‌کند، از پروموشن (ProMotion) شروع می‌شود، ویژگی‌ای که نرخ تازه‌سازی را بر اساس آنچه روی صفحه نمایش اتفاق می‌افتد تغییر می‌دهد. می‌تواند نرخ تازه‌سازی را تا حداکثر 120 هرتز (در مقابل 60 هرتز در هر لپتاپ دیگری که اپل تولید می‌کند) افزایش دهد، و وقتی چنین کاری می‌کند، بسیار رضایت‌بخش است. اسکرول بسیار نرم است و حرکت روی صفحه بسیار روان انجام می‌شود. و نرخ تازه‌سازی پایین‌تر زمانی اتفاق می‌افتد که اتفاقات کمتری روی صفحه نمایش رخ دهد، و این امر کمک زیادی به حفظ باتری می‌کند.
سپس رنگ و کیفیت تصویر عالی وجود دارد. صفحه نمایش Liquid Retina XDR از فناوری mini-LED استفاده می‌کند و می‌تواند 1600 نیت روشنایی در اوج فعالیت خود و 1000 نیت روشنایی پایدار در هنگام مشاهده‌ی محتوای HDR داشته باشد. محتوای استاندارد مانند مک‌بوک پروهای مبتنی بر اینتل و مک‌بوک پرو 13 اینچی M1 با 500 نیت روشنایی همراهی می‌شود، اما جزئیات باورنکردنی است، مخصوصاً در سایه‌ها و هایلایت‌ها. این بهترین صفحه نمایش تا به حال در مک‌بوک، آنهم با اختلاف زیاد است.
صفحه نمایش 14.2 اینچی Liquid Retina XDR دارای رزولوشن محلی 3024 در 1964 با تراکم 254 پیکسل در هر اینچ است.
مک‌بوک پرو دارای یک ویژگی جدید قابل توجه است که هنگام باز کردن لپتاپ خودنمایی می‌کند: یک ناچ، مانند همان چیزی که در آیفون نیز پیدا می‌کنید. اپل حاشیه‌های لپتاپ را فوق‌العاده باریک کرد تا حداکثر فضای صفحه نمایش را در اختیار کاربر قرار دهد. اما ماژولی وجود دارد که بر روی صفحه نمایش قرار می‌گیرد تا دوربین فیس تایم 1080p و متعاقباً ناچ را در خود جای دهد. لازم است به این نکته اشاره کنیم که ناچ به محدوده‌ی صفحه نمایش تجاوز نمی‌کند - شما همچنان یک صفحه نمایش 16 در 10 زیر ناچ دارید، بنابراین ناحیه ناچ در مقایسه با مک‌بوک پرو قدیمی، فضای «اضافی» صفحه نمایش محسوب می‌شود.
نوار منوی مک او اس به طور پیش‌فرض در قسمت ناچ اجرا می‌شود، اما گزینه‌ای برای قرار دادن نوار منو در زیر ناچ در حالت تمام صفحه وجود دارد. این تنظیم برای هر برنامه‌ای قابل اجرا بوده و در کادر Get Info گزینه‌ای به نام Scale to fit below built-in camera (مقیاس متناسب با دوربین داخلی) وجود دارد و اگر توسعه دهنده‌ی برنامه تعریف نکرده باشد که از چه حالتی در برنامه استفاده کنید، می‌توانید این گزینه را پیدا کرده و از آن استفاده کنید. هنگامی که این گزینه فعال می‌شود، فضای طرفین ناچ سیاه شده و قاب آن چیزی شبیه به مک‌بوک پرو 13 اینچ می‌شود.
زمانی که از فضای طرفین ناچ استفاده می‌کنید، در صورتی که منوهای برنامه طولانی باشند، ادامه‌ی منوها در سمت دیگر ناچ ادامه خواهند یافت اما به قیمت انتقال آیکون‌های نوار منو به سمت راست - آنها به طور موقت از نوار منو حذف می‌شوند و با ایجاد فضای خالی با تعویض برنامه یا بستن برنامه، جایگزین می‌شوند. این مسئله فقط با برنامه‌هایی که منوهای زیادی دارند اتفاق می‌افتد. اگر از صفحه نمایشی با روزولوشن کمتری استفاده می‌کنید (مانند تنظیمات Larger Text در Displays system preference)، به راحتی مشاهده خواهید کرد که چگونه فهرست منو در ناچ اجرا می‌شود و اضافه‌ی منو در سمت راست ناچ ادامه می‌یابد. و آیکون‌های نوار منو در سمت راست ناپدید می‌شوند.
این رفتار همیشه در مک او اس وجود داشت، اما به ندرت مشکل‌ساز می‌شد، زیرا برنامه‌های زیادی وجود ندارد که آیتم‌های منوی آنها تا این حد زیاد باشد. اما اکنون که ناچ فضای گرانبهای نوار منو را اشغال می‌کند، احتمالاً بیشتر اتفاق خواهد افتاد.
نوار منو در قسمت ناچ اجرا می‌شود و در صورت لزوم لیست منوها بعد از ناچ ادامه می‌یابد.
این موضوع ناگهان Control Center (مرکز کنترل) را به یک آیتم نوار منوی باارزش‌تر تبدیل می‌کند. از Control Center مک او اس اپل می‌توان برای دسترسی به برخی از تنظیماتی که ممکن است در یک نوار منوی شلوغ در دسترس نباشد، مانند Wi-Fi و Bluetooth و Volume استفاده کرد. با این حال، ناچ بزرگ‌ترین نقص مرکز کنترل و گزینه‌های سفارشی‌سازی محدود آن را بزرگ‌تر می‌کند - همه‌ی تنظیمات در دسترس نیستند و نمی‌توانید برنامه‌های شخص ثالث را اضافه کنید. رفع این مشکلات، مرکز کنترل را مفیدتر می‌کند و راه‌حلی برای نوار منوی شلوغ در مک‌بوک پرو مجهز به ناچ فراهم می‌کند.
قبل از اینکه اپل به این موضوع بپردازد، ابزارهایی مانند Bartender 4 وجود دارند که به سازماندهی نوار منوی شما کمک می کنند. چنین ابزارهایی مدت‌هاست که وجود دارند، اما من گمان می‌کنم که می‌توانند ناگهان دوباره محبوب شوند. اپل همچنین گزینه‌ای برای اجرای برنامه‌ها در حالت تمام صفحه با روشن بودن Scale to fit below built-in camera (مقیاس متناسب با دوربین داخلی) را امکانپذیر می‌کند. سپس نوار منو می‌تواند از فضایی که معمولاً ناچ اشغال می‌کند استفاده کند.
همه‌ی اینها به این معنی است که ناچ به چشم می‌آید. از آنجایی که من خیلی به ناچ آیفون عادت دارم، تنظیم ناچ مک‌بوک پرو مشکل مهمی برایم نبود. من هنگام استفاده‌ی روزانه از لپتاپ به سختی متوجه آن می‌شوم و از فضای کاری زیر آن منفک است، بنابراین در حقیقت چیزی را از دست نمی‌دهید. با این حال، نوار منوهای شلوغ و آیتم‌های طولانی منو برای بسیاری از کاربران مشکل بزرگی خواهد بود.
مک‌بوک پرو علیرغم داشتن یک ناچ مانند آیفون، فیس آیدی ندارد. من فکر می‌کردم که آی‌مک M1 اولین مک با فیس آیدی خواهد بود، اما چنین اتفاقی نیفتاد. پس از آن امیدوار بودم که این مک‌بوک پروهای رده بالا دارای فیس آیدی باشند، اما این اتفاق هم نیفتاد. شاید در جایگزینی برای آی‌مک 27 اینچی اینتلی چنین اتفاقی بیفتد. در حال حاضر، مک‌بوک پرو دارای سنسور جدید تاچ آیدی آی‌مک M1 است که به خوبی نیز کار می‌کند.
مک‌بوک پروها مدت‌هاست که یک دوربین 720p قدیمی دارند که کیفیت تصویر متوسطی تولید می‌کند. در مک‌بوک پرو، دوربین جلو بالاخره ارتقاء یافته است و همان دوربین 1080p موجود در آی‌مک 24 اینچی را دارد که دارای لنز چهار عنصری جدید، دیافراگم بازتر و سنسور تصویر جدید است. این یک تغییر خوشایند محسوب می‌شود و کیفیت تصویر بسیار بهتری نسبت به مک‌بوک پرو 13 اینچی تولید می‌کند.
دوربین فیس تایم 1080p در ناچ، دوربینی نیست که حرفه‌ای‌ها شایسته‌ی آن هستند.
اما هنوز هم دوربینی نیست که شایسته‌ی یک لپتاپ حرفه‌ای باشد. با قیمت‌هایی که از 1.999 دلار شروع می‌شود، خریداران باید بیش از یک دوربین حداقلی دریافت کنند، و چیزی که اپل ارائه می‌کند از این قرار است: دوربین 12 مگاپیکسلی Ultra Wide FaceTime HD آیپد که دارای میدان دیدی 122 درجه، دهانه دیافراگم ƒ/2.4، و HDR برای عکس‌ها، فیلمبرداری 1080p HD، و مهم‌تر از همه، پشتیبانی از Center Stage، فناوری اپل که در صورت حرکت کردن شما را در مرکز کادر نگه می‌دارد.
این یکی از اشتباهات بزرگ در مورد مک‌بوک پرو جدید است. مردم بیش از هر زمان دیگری در جلسات و گردهمایی‌های مجازی شرکت می‌کنند و قرار دادن دوربین 12 مگاپیکسلی فیس تایم در مک‌بوک پرو به کاربران حرفه‌ای یک تجربه کنفرانس ویدیویی درجه یک را می‌دهد. دوربین 1080p مشکل‌ساز نیست و مطمئناً بهتر از دوربین 720p که جایگزین آن شده است، اما قطعاً می‌تواند بهتر از اینها باشد.
وقتی سال گذشته مک‌بوک پرو 13 اینچی M1 را بررسی کردم، نوشتم که عملکرد آن من را شگفت‌زده کرد. پس از آن بررسی، این مفهوم که عملکرد تا چه مقدار می‌تواند بهتر شود فراتر از درک من بود. شاید من یک کهنه‌کار خسته هستم، اما خیلی عادت کرده‌ام که بین ارتقاء لپتاپ‌های مبتنی بر اینتل شاهد حداکثر 15 یا شاید هم 20 درصد ارتقاء باشم، ولی اکنون تمام معادلات ذهنی من بهم ریخته است. باید طرز فکر خودم را تغییر دهم زیرا پس از تجربه‌ام با M1 Pro ده هسته‌ای در مک‌بوک پرو 14 اینچی شگفت‌زده شدم.
لپتاپی که من مورد آزمایش قرار دادم دارای یک پردازنده 10 هسته‌ای M1 Pro، یک پردازنده گرافیکی 16 هسته‌ای، یک موتور عصبی 16 هسته‌ای، 32 گیگابایت رم LPDDR5 و پهنای باند حافظه 200 گیگابایت در ثانیه است. با یک اس‌اس‌دی 1 ترابایتی، مک‌بوک پرو 14 اینچی که من بررسی کردم 2.899 دلار قیمت دارد. این بررسی، نتایج مک‌های زیر را نیز شامل می‌شود:
همچنین بخوانید:
تراشه M1 و فراتر از آن: هرآنچه باید در مورد تراشه‌های بومی مک اپل بدانید
با مک‌های M1، حافظه آن چیزی نیست که قبلاً بود
بنچمارک‌های Geekbench 5
نتایج در امتیازهای Geekbench مشخص می‌شود. امتیازهای بالاتر/ نوارهای بلندتر سریع‌تر هستند.
در تست CPU چند هسته‌ای، M1 Pro نزدیک به 65 درصد نسبت به مک‌های M1 گروه آزمایشی ما بهبود یافته است. این مقدار فاصله‌ی خیلی زیادی با 70 درصدی که اپل اعلام کرده است ندارد. و M1 Pro هفتاد درصد سریع‌تر از مک‌بوک پرو 16 اینچی 2019 با CPU هشت هسته‌ای Core i9 اینتل با فرکانس 2.4 گیگاهرتز است که سریع‌ترین پردازنده‌ی ارائه شده توسط اپل است. خداحافظ اینتل، از آشنایی با شما لذت بردم.
تست CPU تک هسته‌ای Geekbench 5 هیچ چیز شگفت‌انگیزی را نشان نداد و M1 Pro و M1 نتایج یکسانی را نشان دادند. M1 Pro (و M1) نسبت به CPU با فرکانس 2.4 گیگاهرتز Core i9 اینتلی 39 درصد پیشرفت داشته است.
بنچمارک‌های Cinebench R23
نتایج در امتیازهای Cinebench مشخص می‌شود. امتیازهای بالاتر/ نوارهای بلندتر سریع‌تر هستند.
ما در نتایج Cinebench R23 خود انعطاف بیشتری را از M1 Pro شاهد هستیم که 60 درصد پیشرفت را نسبت به M1 در تست چند هسته‌ای نشان داد. نتایج تک هسته‌ای Cinebench، مانند نتایج CPU تک هسته‌ای Geekbench، اساساً در مک‌های اپل سیلیکونی که آزمایش کردیم، یکسان بود.
Blackmagic Disk Test
نتایج مگابایت در ثانیه است. نرخ‌های بالاتر/ نوارهای بلندتر سریع‌تر هستند.
اپل در مک‌بوک پرو جدید از سرعت خواندن 7.4 گیگابایت بر ثانیه با اس‌اس‌دی استفاده می‌کند که بیش از دو برابر 3.3 گیگابایت بر ثانیه‌ای است که آنها در اس‌اس‌دی مک‌های M1 ادعا می‌کنند. هنگام تست سرعت دیسک Blackmagic با اس‌اس‌دی 1 ترابایتی، این اعداد را دریافت نکردیم، اما در حین انجام خواندن، شاهد بهبود بیش از 100 درصدی نسبت به M1 Pro بودیم - اس‌اس‌دی M1 Pro به مقدار 126 درصد سریع‌تر از اس‌اس‌دی در مک‌بوک پرو 16 اینچ اینتلی 2019 بود.
ما همچنین بنچمارک AmorphousDiskMark را روی M1 و M1 Pro اجرا کردیم. در این تست، M1 Pro با سرعت 6.77 گیگابایت در ثانیه به مشخصات اپل نزدیک شد. امتیاز خواندن M1 مقدار 2.4 گیگابایت بر ثانیه است. با استفاده از یکی دیگر از ابزارهای بنچمارک اس‌اس‌دی دیگر، یعنی Stibium، پردازنده M1 Pro امتیاز 7.08 گیگابایت بر ثانیه داشت، در حالی که میزان خواندن M1 مقدار 2.06 گیگابایت بر ثانیه بود.
انکُد ویدیویی Handbrake 1.4
نتایج بار در ثانیه هستند. زمان‌های کمتر/نوارهای کوتاه‌تر سریع‌تر هستند.
این تست شامل تبدیل یک ویدیوی 4K به 1080p بود. هنگام استفاده از تنظیمات H.265 x265 پردازنده M1 Pro یک 155 درصد بهبود سرعت نسبت به M1 و یک 91 درصد بهبود نسبت به مک‌بوک پرو 16 اینچ اینتلی 2019 نشان داد. هنگام استفاده از تنظیمات H.265 VideoToolbox، پیشرفت‌های M1 Pro نسبت به M1 بسیار ناچیز بود، در حالی که یک افزایش 14 درصدی نسبت به مک‌بوک پرو اینتلی داشت.
آزمایش دیگری که انجام دادیم شامل Topaz Labs Gigapixel AI می‌شد. این برنامه از «یادگیری عمیق» (deep learning) برای تولید جزئیات بیشتر روی تصاویر استفاده می‌کند. با استفاده از یک عکس ماهواره‌ای 41 مگابایتی، M1 Pro مقدار 161 درصد سریع‌تر از M1 بود. Gigapixel AI یک برنامه‌ی بومی نیست؛ این برنامه برای CPUهای اینتل ایجاد شده است، بنابراین برنامه تحت Rosetta بر روی اپل سیلیکون اجرا می‌شود. داده‌های تست و نمودار عملکرد را در اینجا مشاهده کنید.
M1 Pro عملکرد گرافیکی را بسیار جدی‌تر از M1 می‌گیرد. GPU در واحد ارزیابی ما دارای یک پردازنده گرافیکی 16 هسته‌ای است که دو برابر M1 است. در طول آزمایش M1 اصلی، متوجه شدم که بهبود زیادی در عملکرد گرافیکی اتفاق افتاده است. بیایید ببینیم وقتی تعداد هسته‌های GPU دو برابر می‌شود چه اتفاقی می‌افتد.
بنچمارک‌های Videogame
نتایج فریم در ثانیه هستند. نرخ‌های بالاتر/ نوارهای بلندتر سریع‌تر هستند.
Rise of the Tomb Raider و Civilization VI بازی‌های قدیمی‌تری هستند که برای اینتل نوشته شده‌اند، اما M1 Pro همچنان سرعت گرافیکی M1 را به شدت بهبود می‌بخشد - دلیلی برای استفاده از تنظیمات گرافیکی پایین‌تر وجود ندارد. می‌توانید با تنظیمات کیفیت بالا بازی کنید و از بازی‌ها به همان شکلی که قرار بود اجرا شوند لذت ببرید.
در مقایسه با پردازنده گرافیکی مجزای 8 گیگابایتی AMD Radeon Pro 5500M در مک‌بوک پرو 16 اینچی اینتلی، پردازنده گرافیکی M1 Pro یا بر آن غلبه کرده است یا با آن همگام شده است. با توجه به اینکه این جزو حداقلی تراشه‌های جدید اپل است، می‌تواند قابل توجه باشد. دیگر سیستم مبتنی بر یک تراشه‌ای که اپل معرفی کرد، M1 Max است که با پردازنده‌ی گرافیکی 24 یا 32 هسته‌ای در دسترس است که تا 4 برابر سریع‌تر از M1 است. در اولین فرصتی که به آن دست یابیم، آن را آزمایش خواهیم کرد، و انتظار داریم که روی دست M1 Pro بلند شود.
بنچمارک‌های Geekbench 5 Compute
نتایج در امتیازهای Geekbench مشخص می‌شود. امتیازهای بالاتر/ نوارهای بلندتر سریع‌تر هستند.
ما همچنین از بنچمارک Compute در Geekbench 5 استفاده کردیم، که بنچمارک‌های GPU را با استفاده از OpenCL یا Metal APIs محک می‌زند. از آنجایی که M1 Pro دو برابر M1 هسته‌های گرافیکی دارد، شاهد عملکرد دو برابری آن بودیم. در مقایسه با پردازنده گرافیکی 8 گیگابایتی AMD Radeon Pro 5500M GPU در مک‌بوک پرو 16 اینچی اینتلی، پردازنده گرافیکی 16 هسته‌ای M1 Pro یک 69 درصد در Metal و یک 15 درصد در OpenCL بهبود یافته است.
علاوه بر تست‌های ذکر شده، ما چند بنچمارک گرافیکی دیگر را نیز اجرا کردیم که M1 و M1 Pro را با هم مقایسه می‌کنند. همان طور که قابل پیش‌بینی بود، M1 Pro از M1 پیشی گرفت، هرچند دیدن نتایج می‌تواند جالب باشد. خلاصه‌ای از نتایج در زیر فهرست شده است، و برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد هر بنچمارک، می‌توانید بر روی لینک‌ها کلیک کنید. به جز موارد ذکر شده، این بنچمارک‌ها بومی M1 نیستند و با استفاده از Rosetta اجرا می‌شوند.
MagSafe پس از چهار سال به مک‌بوک پرو بازگشته است. این کانکتوری است که به صورت مغناطیسی به پورت آداپتور برق لپتاپ متصل می‌شود و اگر به درستی آن را بکشید، جدا می‌شود. این یک ویژگی ایمن عالی است که من واقعاً به آن نیاز دارم، مخصوصاً به عنوان کسی که چند بار پایم به کابل گیر کرده و لپتاپ را بیش از چند بار به زمین زده است.
نکته‌ی مثبت دیگر این است که کابل USB-C to MagSafe بافته شده است، بنابراین نسبت به پلاستیک معمولی که روی کابل‌های دیگر استفاده می‌شود، کمی بادوام‌تر است. با این حال، سعی کنید کابل مگ‌سیف را از دست ندهید - یک کابل جایگزین در فروشگاه اپل 49 دلار قیمت دارد. اگر نمی‌خواهید از مگ‌سیف استفاده کنید، می‌توانید از یک کابل شارژ USB-C به قیمت معقولانه‌تر 19 دلاری استفاده کرده و از طریق یکی از پورت‌های Thunderbolt/USB 4 شارژ کنید.
یک پورت MagSafe 3 (چپ) به همراه چند پورت Thunderbolt/USB 4 و یک جک هدفون در سمت چپ مک‌بوک پرو قرار دارد.
هر دو مک‌بوک پرو 14 اینچ و 16 اینچ از ویژگی شارژ سریع جدید پشتیبانی می‌کنند که در آن باتری می‌تواند در 30 دقیقه از صفر به 50 درصد شارژ برسد. با این حال، شارژ سریع در مدل 14 اینچی به آداپتور برق 96 واتی نیاز دارد که در پیکربندی استاندارد مک‌بوک پرو 2.499 دلاری گنجانده شده است، اما مدل 1.999 دلاری فاقد آن است - برای ارتقاء باید 20 دلار اضافه بپردازید. برای لپتاپ 14 اینچی (که دارای یک باتری 69.6 وات ساعتی است) می‌توان از طریق MagSafe یا یک پورت Thunderbolt شارژ سریع را انجام داد، اما در مدل 16 اینچی باید از MagSafe استفاده کنید.
به نظر می‌رسد که شرایط زیادی وجود دارد، اما اگر آداپتور و کابل مناسبی داشته باشید، شارژ سریع به همان خوبی که در تبلیغات ذکر شده است کار می‌کند. با شارژ کردن باتری مک‌بوک پرو 14 اینچی با استفاده از آداپتور 96 واتی و MagSafe یا پورت USB-C، در مدت 30 دقیقه دقیقاً 50 درصد شارژ می‌شود. همچنین سعی کردم باتری را با داشتن 27 درصد شارژ به مدت 30 دقیقه شارژ کنم و به 72 درصد رسیدم - دقیقاً 50 درصد شارژ نبود، اما نزدیک است. شارژ کردن پس از رسیدن به یک نقطه‌ی خاص شروع به کُند شدن می‌کند تا به حفظ سلامت کلی باتری کمک کند.
در حالی که ما در مورد دوام باتری صحبت می‌کنیم، اپل ادعا می‌کند که دوام باتری در حین تماشای یک ویدیوی 1080p در برنامه‌ی Apple TV مدت 17 ساعت است. این دقیقاً همان چیزی است که هنگام پخش یک ویدیوی تمام صفحه تا زمانی که باتری تمام شود، به دست آوردم. برای استفاده‌ی عمومی، مشکلی نخواهید داشت که در طول روز فقط از باتری استفاده کنید. حتی افرادی که کارهای فشرده‌تری انجام می‌دهند - رندر ویدیو یا گرافیک یا کامپایل کردن کُد - می‌توانند برای مدت طولانی بدون نیاز به وصل کردن به برق کار کنند.
همچنین بخوانید:
چگونه باتری مک‌بوک را سالم نگه داریم
چگونه در مصرف باتری مک‌بوک صرفه‌جویی کنیم
اپل Thunderbolt/USB 4 را به مک‌بوک پرو اضافه کرده است، اما تعداد پورت‌هایی که این شرکت به شما می‌دهد گیج کننده به نظر می‌رسد. هر دو مدل 14 اینچی و 16 اینچی دارای سه پورت هستند که مدل 14 اینچی، یک پورت بیشتر از مک‌بوک پرو 13 اینچی M1 دارد. اما بخش بزرگی از مخاطبانی که این لپتاپ برای آنها در نظر گرفته شده، در زمینه‌های گرافیکی و ویدیویی حرفه‌ای هستند و این دسته از افراد از نمایشگرهای متعدد و تجهیزات دیگر استفاده می‌کنند. این پورت‌ها به سرعت اشغال می‌شوند، و معنی آن این است که باید به یک هاب تاندربولت متوسل شوید. ما هرگز لپتاپی با شش پورت Thunderbolt/USB-C نخواهیم دید، اما چهار پورت حتی با مگ‌سیف به عنوان یک گزینه‌ی شارژ، کاربردی‌تر خواهند بود.
سمت راست مک‌بوک پرو دارای اسلات کارت SDXC، یک پورت Thunderbolt/USB 4، و یک پورت HDMI 2.0 است.
اسلات SDXC یکی دیگر از ویژگی‌های مهم برای متخصصان محتوا است که می‌خواهند راهی بدون دردسر برای انتقال فایل از تجهیزات خود داشته باشند. دوربین‌های رده بالا، ضبط کننده‌های صدا و موارد دیگر از کارت‌های SDXC استفاده می‌کنند، و بیرون آوردن کارت از دستگاه و وصل کردن آن به مک‌بوک پرو کار راحتی است.
اپل در حال حاضر یک پورت HDMI 2.0 با اندازه‌ی کامل ارائه می‌دهد که ممکن است برای کارهای حرفه‌ای سطح بالا عجیب به نظر برسد، اما این پورت برای افرادی که اغلب باید کار خود را ارائه دهند مهم است. شما می‌توانید یک صفحه نمایش خارجی بزرگ را بدون نیاز به آداپتور به مک‌بوک پرو وصل کنید، و از این بابت جای نگرانی نیست. HDMI 2.1 برای تضمین ماندگاری در آینده بهتر است، اما احتمالاً چند سال طول می‌کشد تا نمایشگرهای رده بالاتر 4K و 120 هرتزی به اندازه‌ای مقرون به صرفه شوند که جزو اقلام معمولی محسوب شوند.
مک‌بوک پرو همچنین دارای یک جک هدفون است و با توجه به آنچه که حرفه‌ای‌ها نیاز دارند، شرکت اپل جک را ارتقاء داد تا بتواند از هدفون‌های امپدانس بالا پشتیبانی کند. این عالی است. یکی از پورت‌هایی که ما امیدوار بودیم داشته باشیم، یک جک اترنت روی آداپتور برق است، مانند پورتی که در آی‌مک 24 اینچی وجود دارد. متأسفانه چنین اتفاقی نیفتاد، بنابراین در لیست آرزوها باقی می‌ماند.
همچنین بخوانید: راهنمای کامل پورت‌های مک، آیپد و آیفون
اپل نوار لمسی یا همان تاچ بار را با کلیدهای تابعی با اندازه‌ی کامل جایگزین کرد، نه کلیدهای نیم‌قدی که در مک‌بوک ایر پیدا می‌کنید. داشتن کلیدهای تابعی با اندازه‌ی کامل برای کاربران حرفه‌ای که از این کلیدها در برنامه‌های خود استفاده می‌کنند، یک مزیت محسوب می‌شود. با نوار لمسی، شما می‌توانید آن را به حالت Function key تغییر دهید، اما دکمه‌های تابعی روی صفحه‌ی آن ملموس نبودند و عدم بازخورد رضایت‌بخش نبود. کلیدهای تابعی فیزیکی یک حالت کاربردی بسیار مطلوبی دارند.
خداحافظ نوار لمسی. اپل آن را با کلیدهای تابعی در اندازه‌ی کامل جایگزین کرده است.
با این حال، نوار لمسی به طور کامل از خط تولید اپل حذف نشده است. نوار لمسی هنوز هم بخشی از مک‌بوک پرو 13 اینچی M1 است، بنابراین اگر تعهد شما به نوار لمسی جایگزین هیچ چیز دیگری در مک‌بوک پرو نمی‌شود، می‌توانید یکی از آنها را قبل از تمام شدن آنها تهیه کنید. اپل هیچ اطلاعیه‌ای نداده است، اما اگر مک‌بوک پرو 13 اینچی در نهایت حذف شود، تعجب نکنید.
شهرت مک‌بوک پرو به عنوان یک لپتاپ با عملکرد برتر در طول سال‌ها بخشی از درخشش خود را از دست داد. بروزرسانی‌ها اخیر تدریجی بودند و حتی جدیدترین مدل 16 اینچی به شدت نیاز به طراحی مجدد داشت.
به گفته‌ی یکی از مهندسان سخت‌افزار اپل، این مک‌بوک پروی جدید از سال 2019 در حال ساخت است و با توجه به ظاهر و حسی که از آن می‌گیرید، فکر زیادی صرف این لپتاپ شده است. با طراحی بیرونی، ظاهر شیک، استحکام، و احساس لوکس بودن شروع می‌شود. آن را که باز کنید، دیگر نمی‌توانید چشمان خود را از صفحه نمایش درخشان آن بردارید. و وقتی به سر کار خود می‌روید، مک‌بوک پرو بدون تردید پاسخگو است، گویی می‌داند که می‌خواهید چه کاری و با چه سرعتی انجام دهید.
لپتاپ 14 اینچی مک‌بوک پرو M1 Pro یک لپتاپ واقعاً رضایت‌بخش است و بدون تردید اکنون می‌تواند تاج حرفه‌ای بودن را بر سر بگذارد.
