بازیهای «مک» بیشتر از همیشه وجود دارد، اما همهی «مک»ها برای بازی مجهز نمیشوند. ما به شما نشان میدهیم که برای یک تجربهی درخشان بازی، کدام یک از آنها را خریداری کنید.
-----
سافتمک: این موضوع به یک شوخی در بین کاربران ویندوز تبدیل شده است که مکینتاشها برای بازی کردن آشغال هستند. از نقطه نظر فنی این حرف پوچی است، زیرا مکینتاشها و PCها - و حتی کنسولهای بازی مانند Xbox One و PlayStation 4 - همگی از اجزای بسیار مشابهی استفاده میکنند.
در حقیقت، زمینهی بازی «مک»، از زمان تولد مکینتاشها استفاده از همان پردازندههای اینتل همانند کامپیوترهای ویندوز را انتخاب کرده است، و فروش بالای مکینتاشها در سالهای اخیر به این معنی است که در حال حاضر بازیهای A-List بیشتری نسبت به گذشته در مکینتاش وجود دارد. ما با خوشحالی میتوانیم بازیهای همچون World of Warcraft ، Rocket League ، Fortnite ، Subnautica و بسیاری از عناوین دیگر را به راحتی در مکینتاش بازی کنیم.
البته اکثر بازیهای AAA به احتمال زیاد اول وارد ویندوز میشوند. اما «مک» نیز در قالب Boot Camp حیلهی زیرکانهای را با مهندسی دقیق در آستین خود دارد. نصب ویندوز از طریق Boot Camp در «مک»، بهترین عملکرد را در هر دو حیطه به شما میدهد، هر زمان تمایل داشتید با نسخههای بومی «مک» بازی کنید و سپس در صورت لزوم به ویندوز تغییر دهید.
بنا بر این، با وجود این سرگرمی تعاملی، آیندهنگر و در دسترس خریدار، این سؤال باقی میماند که: کدام «مک» برای بازی بهترین است؟ در این مقاله به شما در این تصمیمگیری کمک خواهیم کرد.
اجرای آخرین بازیها، هم از نظر گرافیکی و هم از لحاظ عملکرد پردازنده، تقاضای سنگینی را بر روی کامپیوتر ایجاد میکند. برای اطمینان از داشتن بهترین بستر برای ماجراهای دیجیتالی خود، بدیهی است که شما به یک دستگاه دارای پردازندهی سریع (CPU) نیاز دارید، اما همچنین داشتن یک پردازندهی گرافیکی قدرتمند و هارد دیسک سریع یا درایو جامد نیز کمک میکند.
ما همچنین یک صندلی بازی راحت، برخی از میان وعدههایی که میتوانند با یک دست خورده شوند، و شکست گاهبهگاه برای نجات ستون فقرات خود از ایجاد انحراف در آن را توصیه میکنیم.
بسیاری از بازیهای تصادفی، مانند Plants Versus Zombies سری بازیهای بیپایان Angry Birds ، از گرافیکهای سادهی دو بعدی استفاده میکنند چرا که واقعاً به قدرت گرافیکی زیادی احتیاج ندارند. اکثر مکینتاشها بدون هیچ مشکلی میتوانند این کار را انجام دهند. اما گرافیکهای دقیق سه بعدی که در بازیهای اکشن با سرعت بالا و بازیهای آنلاین استفاده میشوند، میتواند فشار زیادی به دستگاه شما وارد کند.
(توجه داشته باشید که وقتی از بازیهای سه بعدی یاد میکنیم، منظور ما مانیتورهای سه بعدی یا سه بعدی واقعی نیست، بلکه منظور یک بازی از لحاظ گرافیکی فشردهتر مثل Battlefield 5 است.)
اینجاست که همه چیز پیچیدهتر میشود. بدیهی است که برای انجام بازیهای سه بعدی به یک پردازندهی سریع نیاز دارید، ترجیحاً Core i5 یا Core i7 اینتل با سرعت 2.0 گیگاهرتز یا بیشتر. اما حتی یک پردازندهی سریع باز هم با بازیهای امروزی سه بعدی دست و پنجه نرم میکند، بنا بر این اکثر مکینتاشها و PCها کارت گرافیک را نیز شامل میشوند، که گاه به آن GPU یا واحد پردازش گرافیک نیز گفته میشود.
دو نوع اصلی GPU در دسترس است. پردازندههای Core i5 و Core i7 اینتل شامل یک «پردازندهی مجتمع» (integrated GPU) هستند که روی پردازندهی اصلی بنا شده است. یک «پردازندهی مجتمع»ی گرافیکی حافظهای اصلی (رم) «مک» شما را با پردازندهی اصلی به اشتراک میگذارد، مخصوصاً اگر فقط 4 یا 8 گیگابایت حافظه داشته باشید، بنا بر این برای واقعی شدن بازیهای سه بعدی ایدهآل نیست.
گزینهی بهتر استفاده از کارت گرافیک «مجزا» (discrete) است - یک پردازندهی گرافیکی کاملاً مجزا که به طور خاص برای دستیابی به گرافیکهای سه بعدی طراحی شده است. یک پردازندهی گرافیکی مجزا همچنین حافظهی پرسرعت خود را (که گاهی به آن VRAM یا Video RAM نیز گفته میشود) برای تقویت عملکرد گرافیک خواهد داشت. این بهترین گزینه است، زیرا پردازنده و رم اصلی «مک» شما را آزاد میکند و به GPU اجازه میدهد تا تمام کارهای گرافیکی سه بعدی واقعاً فشرده را کنترل کند.
اپل در حال حاضر از مخلوط گیجکنندهای از GPUهای مجتمع و مجزا در سراسر «مک» استفاده میکند. بنا بر این، به منظور رفع برخی از سردرگمیها، در اینجا راهنمای سریعی برای مکینتاشهای فعلی که دارای GPUهای مجتمع و مجزا هستند آورده شده است.
گرافیکهای مجتمع اینتل
- MacBook Air: Intel UHD Graphics 617
- MacBook Pro 13in: Intel Iris Plus Graphics 645 (base and middle spec), Intel Iris Plus Graphics 655 (top-spec)
- Mac mini: Intel UHD Graphics 630
- iMac 21.5in: Intel Iris Plus Graphics 640 (non-Retina)
گرافیکهای مجزا
- MacBook Pro 15in: Radeon Pro 555X with 4GB (2.6GHz, 6-core), Radeon Pro 560X with 4GB memory (2.3GHz, 8-core)
- iMac 21.5in: Radeon Pro 555X with 2GB (3.6GHz, quad-core), Radeon Pro 560X with 4GB (3.0GHz, 6-core)
- iMac 27in: Radeon Pro 570X with 4GB (3.0GHz, 6-core), Radeon Pro 575X with 4GB (3.1GHz, 6-core), Radeon Pro 580X with 8GB (3.7GHz, 6-core)
- iMac Pro: Radeon Pro Vega 56 with 8GB (standard), Radeon Pro Vega 64 with 16GB (build to order), Radeon Pro Vega 64X with 16GB (built to order)
- Mac Pro: Dual AMD FirePro D500 with 3GB each (6-core), Dual AMD FirePro D700 with 6GB each (8-core)
به عنوان یک قاعدهی کلی، سری Intel UHD Graphics که در بسیاری از مکینتاشهای فعلی استفاده میشود (به همراه استاندارد Intel HD Graphics در ماشینهای قدیمی) فقط برای بازیهای سه بعدی قدرت کافی ندارند.
با این حال، طراحی Iris Plus یک پیشرفت بزرگ است. Iris Plus از حافظهی اضافی برای استفادهی خاص خودش برخوردار است که به شما این امکان را میدهد تا به طور نیمه مستقل از پردازندهی شما (جایی بین مجتمع و مجزا) عمل کند و برای عملکرد بازی، این تفاوت قابل توجهی با Iris استاندارد ایجاد میکند. بنا بر این، اگر شما علاقهمند به اجرای جدیدترین بازیهای سطح بالا هستید، لازم است یک «مک» مجهز به حداقل یک Iris Plus اینتل یا یک پردازندهی گرافیکی مجزا از AMD داشته باشید.
همچنین یک شرکت دیگر به نام Nvidia وجود دارد که در واقع سازندهی اصلی GPUها در سمت PC است. اپل در گذشته از کارتهای گرافیکی Nvidia استفاده کرده است، اما در حال حاضر به نظر میرسد که کارتهای گرافیکی AMD را ترجیح میدهد.
:: اگر شما در زمینههایی مثل تولید فیلم، تولید موسیقی، طراحی گرافیک، برنامهنویسی و... فعالیت میکنید، توصیه میکنیم به راهنماهای ما در مورد «بهترین مک برای...» نگاهی بیندازید:
عملکرد گرافیکها بسته به نوع بازیهایی که دوست دارید بازی کنید متفاوت است. قاعدهی کلی این است که اگر شما قصد انجام بازیهای سریع اکشن سه بعدی مانند Fortnite یا Subnautica را دارید، احتمالاً هر «مک» مجهز به Intel HD Graphics یا Intel Iris استاندارد، ناامید کننده خواهد بود.
آنها توانایی اجرای این عناوین بازی را ندارند، وقتی تعداد زیادی شخصیت در صفحه نمایش ظاهر میشوند، نرخ فریم به سرعت تقریباً تا حد غیر قابل بازی کردن کاهش مییابد. این اتکاء به گرافیک مجتمع به این معنی است که چندین مدل «مک» وجود دارد که گیمرها احتمالاً لازم باشد از آنها دوری کنند:
- مک مینی
- مکبوک (تولید آن در سال 2019 قطع شد)
- مکبوک ایر
- آیمک 21.5 اینچی فاقد Retina
- مکبوک پرو 13 اینچی
البته، اگر فرم اصلی سرگرمی شما کمتر خواهان منابع سختافزاری باشد، مانند Football Manager ، Limbo یا بسیاری از بازیهایی که در فروشگاه App Store «مک» پیدا میکنید، تقریباً هر مکینتاشی نیازهای شما را برآورده میکند - مانند یک آیپد.
ما در انتخاب منصفانهای تعدادی از «مک»ها را رد کردیم، بنا بر این اکنون بیایید نگاهی به برخی از «مک»هایی بیندازیم که قصد دارید آخرین بازیهای سه بعدی را با آنها انجام دهید.
- مکبوک پرو 15 اینچی
- آیمک 21.5 اینچی Retina
- هر مک 27 اینچی
- آیمک پرو (اگر توانایی خریدش را دارید)
ما در این مرحله واقعاً خرید «مک پرو» را توصیه نمیکنیم، زیرا مدت زمان طولانی به روز رسانی نشده است و نسخهی جدیدی برای سال 2019 پیشبینی شده است. اما میتواند برخی از بازیهای اکشن را به سختی انجام دهد.
اپل اکثر مدلهای «مک» را به صفحه نمایشهای با وضوح بالای Retina مجهز کرده است و این برای اجرای بازیهای شما بسیار عالی به نظر میرسد. با این حال، یک صفحه نمایش Retina نیاز به قدرت زیادی برای هدایت تمام آن پیکسلها دارد، بنا بر این باز هم به یک GPU نیاز دارید که میتواند عملکرد سه بعدی بسیار خوبی را ارایه دهد.
از مدلهای کنونی مکینتاش، این مدلهای 15 اینچی «مکبوک پرو»، 27 اینچی «آیمک» و «آیمک پرو» هستند که دارای کارتهای گرافیکی به اندازهی کافی قدرتمند برای هدایت صفحه نمایشهای Retina با کیفیت بالا و واقعاً برتری در بازیهای سه بعدی هستند. «آیمک» 21 اینچی فاقد Retina دارای GPU مجزا نیست، اما مدل Retina برای اکثر اشخاص یک دستگاه بازی مناسب میسازد.
این طور نیست که به همان اندازهی پردازندهی گرافیکی «مک» شما مهم باشد، اما یک سیستم ذخیرهسازی سریع همچنان میتواند به بهبود عملکرد بازی کمک کند. هارد دیسکهای معمولی در بعضی مواقع میتوانند کمی کند باشند - دقیقاً همان طور که زمانی را برای لود شدن macOS در هنگام روشن کردن مکینتاش میگیرند، آنها همچنین برای لود کردن کلیهی اطلاعات پیچیدهی گرافیکی سه بعدی مورد نیاز برای بازیها وقت میگیرند.
درایوهای فیوژن اپل (Apple's Fusion Drives) در اینجا کمی به شما کمک خواهند کرد، اما اگر میخواهید «مک» شما عملکرد همه جانبهی سریعی داشته باشد، درایو جامد همیشه بهترین گزینه است.
یکی از گزینههای موجود در اینجا، خرید یک درایو جامد خارجی (external) است که میتوانید از طریق Thunderbolt یا USB 3.0 به «مک» خود متصل کنید. بسیاری از بازیها را میتوان در درایو SSD خارجی نصب کرد، این کار به شما امکان میدهد تا سریعتر لود شوند، در حالی که میتوانید تمام پروندههای دیگر خود را روی هارد دیسک داخلی و کندتر «مک» خود ذخیره کنید.
در سمت لپتاپها، باید برای «مکبوک پرو»ی 15 اینچی که توانایی اجرای بازیهایی مثل Tomb Raider را دارد، هزینهی زیادی بپردازید. هیچ انتخاب دیگری روی دسکتاپ وجود ندارد، زیرا نه «مک مینی» و نه مدلهای «آیمک» 21.5 اینچی فاقد Retina دیگر یک پردازندهی گرافیکی مجزا ارایه نمیدهند.
«آیمک»21.5 اینچی مجهز به Retina در کنار هر یک از «آیمک»های 27 اینچی، میتواند بازی را بسیار خوب اجرا کند - این شرمآور است که اپل انتظار دارد شما برای این امتیاز مبلغ 1249 پوند / 1299 دلار بپردازید. و «آیمک پرو»ی باشکوه که بیشتر از همه توانایی اجرای آخرین بازیها را دارد، با قیمت اشکآور 4899 پوند / 4999 دلار شروع میشود.
البته همیشه «مک پرو» با کارت گرافیکهای دوقلوی FirePro وجود دارد، اما چنین مواردی واقعاً برای کارهای حرفهای ویدیو و گرافیک طراحی شدهاند. و همچنین با هزینهای بیشتر از «آیمک»، و حتی صفحه نمایش هم ندارد، ارتقاء قریبالوقوع (ish) به این معنی است که ما در حال حاضر واقعاً نمیتوانیم «مک پرو» را توصیه کنیم.
«ارزان» یک اصطلاح نسبی است، اما اگر میتوانید هزینه کنید، ممکن است بتوانید با قیمت جالب 1249 پوند / 1299 دلار یک «آیمک» 21.5 اینچی میانرده بخرید. و اگر به دنبال چیزی قابل حملتر هستید، ارزانترین لپتاپ توانا «مکبوک پرو»ی 15 اینچی همراه با Radeon Pro 555X و به قیمت 2399 پوند / 2399 دلار است.
این بیش از هر چیز دیگر، دلیل بر این است که «مک»ها شهرت خوبی به خاطر عدم حضور در بازیها ندارند - با قیمت یک «آیمک» 21.5 اینچی، میتوانید یک PC قدرتمند مبتنی بر ویندوز که برای بازی تقریباً از هر مکینتاشی مناسبتر است بخرید. قرار است اپل - و توسعه دهندگان - با تغییرات جدی در نگرش و در دسترس بودن GPU برای اپل، موقعیت بازی در «مک» را بیشتر جدی بگیرند.