روش پیکربندی روتر برای مک و آیفون

راهنمای منتشر شدهٔ اپل در مورد بهترین تنظیمات برای روتر. برای داشتن امن‌ترین تنظیمات، نکات ذکر شده در این مقاله را دنبال کنید. بعلاوهٔ این که: چگونه به نرم‌افزار روتر خود دسترسی پیدا کنید.

-----

سافت‌مک: اپل سندی را منتشر کرده است که بهترین تنظیمات مورد استفاده در روتر شما را نشان می‌دهد و برخی از نقاط ضعف امنیتی که در صورت اشتباه بودن تنظیمات ممکن است با آنها روبرو شوید را برجسته کرده است.

خوشبختانه اکثر روترها با تنظیمات بهینه از پیش تنظیم شده هستند، اما بررسی آنها عاقلانه‌تر است.

برای دسترسی به نرم‌افزار روتر خود بایستی موارد زیر را انجام دهید:

1. آدرس IP روتر خود را پیدا کنید. در مک خود این مورد را در System Preferences > Network و سپس بر روی Advanced > TCP/IP کلیک کرده و Router IP را پیدا خواهید کرد.

2. با یافتن آدرس IP روتر خود، آن را کپی کرده و در یک مرورگر وب جایگذاری (Paste) کنید. با انجام این کار، رابط نرم‌افزاری روتر شما باز می‌شود.

3. احتمالاً باید به حساب ادمین وارد شوید - رمز عبور را باید در کارت همراه با روتر خود پیدا کنید. اپل توصیه می‌کند که نرم‌افزار را در دستگاه‌های خود به روز رسانی کنید تا بتوانید از آخرین به روز رسانی‌های امنیتی استفاده کنید. بنا بر این، اطمینان حاصل کنید که سیستم عامل روتر شما - و نرم‌افزار موجود در آیفون، مک، آیپد شما - به روز رسانی شده باشد.

در مورد خودمان، می‌توانیم در پایین صفحه مشاهده کنیم که BT Home Hub 5 ما در حال اجرای نرم‌افزار نسخهٔ 4.7. 5.1. 83.8. 264 است و آخرین نسخه در تاریخ 27/02/19 بوده است. روتر ما از ویژگی به روز رسانی خودکار برخوردار است. شما باید بتوانید روتر خود را به گونه‌ای تنظیم کنید تا به صورت خودکار نرم‌افزار و به روز رسانی‌های سیستم عامل را نصب کند.

اپل همچنین توصیه می‌کند که در صورت نیاز به ریست کردن، از تنظیمات روتر خود نسخهٔ پشتیبان تهیه کنید - نرم‌افزار روتر شما باید گزینهٔ انجام این کار را در اختیار شما قرار دهد (اگر چنین نیست می‌توانید همچنان که پیش می‌روید اسکرین‌شات‌هایی از تنظیمات تهیه کنید تا بعداً بتوانید مجدداً آنها را به همان صورت تنظیم کنید).

اکنون می‌توانید بررسی کنید که تنظیمات زیر مطابق توصیه اپل انتخاب شده باشد.

یک نام شبکهٔ منحصر به فرد (SSID) انتخاب کنید

برای شبکه وایفای خود باید از یک نام حساس به کوچک و بزرگ بودن حروف منحصر به فرد استفاده کنید که به عنوان یک شناسه مجموعه سرویس SSID نیز شناخته می‌شود). این امر باعث می‌شود که با دیگر روترهای اطراف شما درگیر نخواهد شد. تمام روترهای موجود در شبکه نیز باید برای هر باندی که پشتیبانی می‌کنند از همان نام استفاده کنند - نام‌های مختلفی را به باندهای 2.4 گیگاهرتزی و 5 گیگاهرتزی ندهید.

نام شبکهٔ خود را مخفی نکنید

توجه داشته باشید که در عین حالی که می‌توانید روتر خود را برای مخفی کردن نام شبکهٔ خود تنظیم کنید، اما لزوماً آن را از تشخیص و دسترسی غیر مجاز پنهان نمی‌کند. اپل می‌گوید: «با استفاده از یک شبکهٔ مخفی ممکن است اطلاعاتی که می‌توانند برای شناسایی شما و شبکه‌های پنهانی که استفاده می‌کنید، مانند شبکهٔ خانگی شما، افشا شود. هنگام اتصال به یک شبکهٔ مخفی، ممکن است دستگاه شما به دلیل وجود چنین خطری برای حفظ حریم خصوصی، یک هشدار خصوصی را نشان دهد. » اگر می‌خواهید مطمئن شوید که شبکهٔ شما امن است، توصیه می‌کنیم این مطلب را مطالعه کنید: راهنمای جامع نکات امنیتی مک؛ بهترین تنظیمات امنیتی مک

اگر می‌توانید از WPA3 Personal استفاده کنید

اپل استفاده از WPA3 Personal را برای داشتن امنیت بهتر توصیه می‌کند، اگر چه می‌توانید از WPA2/WPA3 Transitional با دستگاه‌های قدیمی نیز استفاده کنید (ما در روتر خودمان WPA3 نداریم).

تنظیمات امنیتی را خاموش نکنید

اپل مردم را از استفاده از تنظیماتی که امنیت را خاموش می‌کند، مانند None، Open، یا Unsecured منع می‌کند. با این کار احراز هویت و رمزگذاری غیرفعال می‌شود و به هر کسی این امکان را می‌دهد تا به شبکهٔ شما بپیوندد.

آدرس‌های MAC را محدود نکنید

می‌توانید روتر خود را به گونه‌ای تنظیم کنید تا فقط دستگاه‌هایی با آدرس‌های MAC (کنترل دسترسی به رسانه / Media Access Control) مشخص شده به شبکهٔ شما بپیوندند، و فکر می‌کنید که از ورود دستگاه‌های ناشناخته به شبکهٔ شما جلوگیری می‌کند. با این وجود دلایلی وجود دارد که انجام این کار فکر خوبی نیست. یکی از مضرات آن این است که برخی از دستگاه‌های اپل به صورت دوره‌ای آدرس MAC خود را تغییر می‌دهند. اپل همچنین اعلام کرده است که محدود کردن آدرس‌های MAC مانع از دسترسی غیرمجاز به شبکهٔ شما نخواهد شد و خاطر نشان می‌کند که آدرس‌های MAC به راحتی قابل کپی شدن، جعل شدن (جعل هویت) یا تغییر داده شدن هستند.

تمام حالت‌های رادیویی که در دسترس شما است را انتخاب کنید

اپل توصیه می‌کند که تمام حالت‌های رادیویی که در دسترس شما است را انتخاب کنید: Wi-Fi 2 از طریق Wi-Fi 6 (این 802.11a/g/n/ac/ax است). ما خودمان فقط 802.11 b/g/n را داریم. با انتخاب تمام آنها اطمینان حاصل می‌کنید که دستگاه‌های شما همیشه با استفاده از سریع‌ترین حالت رادیویی که می‌توانند استفاده کنند، متصل می‌شوند.

تمام باندها (Bands) را فعال کنید

به صورتی مشابه، شما باید تمام باندها را نیز فعال کنید - هر چه باند بیشتری داشته باشید، ظرفیت داده‌ها و عملکرد آن برای شبکهٔ شما بیشتر خواهد بود.

کانال‌ها / Channels

اگر باندها نمایندهٔ راه‌آهن باشند، هر کانال یک خط راه‌آهن شخصی خواهد بود. هر باند روتر شما به چندین کانال ارتباطی مستقل و مختلف تقسیم می‌شود. مانند گذشته، باید انتخاب کانال را به صورت اتوماتیک تنظیم کنید تا روتر شما بهترین کانال وایفای را برای شما انتخاب کند.

پهنای کانال

سپس پهنای کانال وجود دارد، که بزرگی قطر لولهٔ انتقال داده‌ها است. کانال‌های وسیع‌تر سریع‌تر، اما برای مداخله مستعدتر هستند و احتمالاً در دستگاه‌های دیگر تداخل ایجاد می‌کنند. پهنای کانال بستگی به این دارد که از کدام باند - 2.4 گیگاهرتز یا 5 گیگاهرتز - استفاده می‌کنید:

باند 2.4 گیگاهرتزی (پهنای کانال 20 مگاهرتز) - به جلوگیری از مشکلات مربوط به عملکرد و قابلیت اطمینان، به ویژه در نزدیکی سایر شبکه‌های وایفای و سایر دستگاه‌های 2.4 گیگاهرتزی از جمله دستگاه‌های بلوتوثی کمک می‌کند.

باند 5 گیگاهرتزی (شامل تمام پهنای 20 مگاهرتز، 40 مگاهرتز و پهنای کانال 80 مگاهرتز) - بهترین عملکرد و سازگاری با تمام دستگاه‌ها را تضمین می‌کند. تداخل بی‌سیم در باند 5 گیگاهرتز کمتر جای نگرانی دارد.

فعال کردن DHCP

DHCP (پروتکل تنظیمات میزبان پویا / Dynamic Host Configuration Protocol) آدرس‌های IP را به دستگاه‌های شبکهٔ شما اختصاص می‌دهد. این باید فعال شود، در غیر این صورت مغایرت آدرس ممکن است مانع از اتصال برخی از دستگاه‌ها به اینترنت شود. (شبکهٔ شما باید فقط یک سرور DHCP داشته باشد).

مراقب باشید که از double NAT استفاده کنید

اگر روتر شما تنها دستگاه ارایه دهندهٔ NAT (تفسیر آدرس شبکه / Network Address Translation) در شبکه است، NAT باید فعال شده باشد. یک double NAT ممکن است باعث شود دستگاه‌ها دسترسی به منابع خاصی در شبکه یا اینترنت را از دست ندهند.

WMM را فعال کنید

WMM (چند رسانه‌ای وایفای / Wi-Fi MultiMedia) باید فعال شود زیرا اولویت‌بندی ترافیک شبکه برای بهبود عملکرد انواع برنامه‌های شبکه، مانند فیلم و صدا است. WMM احتمالاً به صورت پیش‌فرض در روتر شما فعال شده هست.

در کنار نکات فوق، اپل همچنین در مورد موارد دیگری که ممکن است بر اتصالات وایفای تأثیر بگذارند، چند پیشنهاد ارایه می‌دهد.

سرویس‌های موقعیت مکانی را فعال کنید

اپل تأکید می‌کند که مقررات در کشورها و مناطق مختلف، کانال‌های وایفای و قدرت سیگنال‌های بی‌سیم مجاز در آن مکان را مجاز می‌کند.

برای این که مطمئن شوید بهترین عملکرد را در کجا دریافت می‌کنید، باید اطمینان حاصل کنید که سرویس موقعیت مکانی برای شبکهٔ وایفای روشن شده باشد. چگونگی آن در اینجا ذکر شده است:

1. در مک خود به System Preferences (تنظیمات سیستم) بروید.

2. بر روی Security & Privacy (امنیت و حریم خصوصی) کلیک کنید.

3. بر روی Location Services (سرویس‌های موقعیت مکانی) کلیک کنید.

4. مطمئن شوید که Enable Location Services (فعال کردن سرویس‌های موقعیت مکانی) انتخاب شده باشد.

5. به پایین لیست برنامه‌ها و سرویس‌ها اسکرول کرده و بر روی Details (جزئیات) در کنار System Services (سرویس‌های سیستم) کلیک کنید.

6. مطمئن شوید که Wi-Fi Networking (شبکهٔ وایفای) انتخاب شده باشد.

7. بر روی Done (انجام شود) کلیک کنید.

در آیفون باید مراحل زیر را دنبال کنید:

1. به Settings (تنظیمات) بروید.

2. بر روی Privacy (حریم خصوصی) ضربه بزنید.

3. بر روی Location Services (سرویس‌های موقعیت مکانی) ضربه بزنید.

4. Location Services باید روشن باشد - در غیر این صورت بر روی اسلایدر ضربه بزنید تا سبز شود.

5. به پایین صفحه بکشید و بر روی System Services (سرویس‌های سیستم) ضربه بزنید.

6. مطمئن شوید که Networking & Wireless (یا Wi-Fi Networking) انتخاب شده باشد.

ما نکاتی هم در مورد «روش بهتر کردن سیگنال وایفای» داریم که می‌توانید مطالعه کنید.

و اگر با وایفای خود مشکل دارید، مقالهٔ «آموزش جامع رفع مشکلات وایفای در مک» را مطالعه کنید.