"من بر این باور هستم آنچه بیش از نیمی از کارآفرینان موفق را از غیر موفق ها جدا می نماید پشتکار خالص است."
استیو جابز (استیون پال جابز)
اگر سرعت مک شما کاهش یافته است، احتمالاً در حال استفاده از حداکثر حافظه رم است. در اینجا روش آزاد کردن حافظه در مک (یا روش آزاد کردن رم)، از جمله راه‌های کاهش استفاده از رم مک بدون ری‌استارت کردن آورده شده است.
-----
سافت‌مک: آیا مک شما به طرز دردناکی آهسته کار می‌کند؟ آیا یک برنامه هنگ کرده است؟ آیا پیام Your system has run out of application memory (سیستم شما حافظهٔ لازم برای اجرای برنامه را ندارد) یا آن توپ در حال چرخش دلهره‌انگیز را مشاهده می‌کنید؟ همهٔ اینها می‌تواند نشانه‌هایی از این باشد که حافظه یا رم شما در حال استفاده شدن به میزان حداکثری است. ادامهٔ مطلب را بخوانید تا بدانید که چگونه رم مک خود را تخلیه کنید و همچنین نکات مفید و مختلفی برای کمک به شما در پاکسازی یا بهینه‌سازی حافظهٔ مک، از جمله این که اگر رم مک شما همیشه پر است، چه کاری باید انجام دهید.
RAM مخفف Random access memory (حافظهٔ دسترسی تصادفی) است و امکان ذخیره‌سازی کارها و فرآیندهای در حال انجام را فراهم می‌کند. تفاوت بین رم و بقیهٔ فضای ذخیره‌سازی در مک شما این است که رم سریع‌تر است، بنا بر این مک شما به گونه‌ای طراحی شده است که به منظور سرعت بخشیدن به کارها، بعضی چیزها را در رم نگه دارد.
اکثر مک‌ها با رم 8 گیگابایتی عرضه می‌شوند، اگر چه چند مدل قدیمی فقط 4 گیگابایت رم دارند. اگر برنامه‌ها و بازی‌های خواهان حافظه را اجرا نکنید، این ممکن است بسیار زیاد هم باشد، اما حتی اغلب کاربران متوسط هم ممکن است به دلیل فرآیند نیاز داشتن صفحات وب و برنامه‌های بد طراحی شده به مقدار زیادی از حافظه، می‌توانند با مشکلات مربوط به رم مواجه شوند.
اگر مک شما از بیشتر رم در دسترس استفاده کند، ممکن است مشکلات زیر را تجربه کنید:
نشانه‌های عاجز بودن رم
متأسفانه ارتقاء رم در مک دشوار است، همان طور که در مقاله‌ای در مورد «روش ارتقاء رم در مک» می‌توانید ببینید. در بعضی موارد نیز ارتقاء رم امکانپذیر است، اما احتمالاً این راه حل در مورد همه صدق نمی‌کند و ما پیشنهاد می‌کنیم که قبل از عجله کردن و خرید رم بیشتر، نکات زیر را امتحان کنید.
گزینهٔ دیگر دانلود یک برنامهٔ شخص ثالث است که وعدهٔ بهینه‌سازی رم شما را می‌دهد. ما در ادامه به برخی از اینگونه برنامه‌ها می‌پردازیم. در عین حال لازم به ذکر است که، به طور کلی مک. او. اس قادر است مدیریت حافظه را به صورت مؤثر انجام دهد، بنا بر این شما واقعاً نیازی به یک برنامهٔ شخص ثالث ندارید تا این کار را برای شما انجام دهد. با این حال، اگر این یک مشکل تکرار شونده‌ای است که با آن درگیر هستید، شاید ارزش بررسی چنین گزینه‌هایی را داشته باشد.
قبل از نصب رم بیشتر، یا متوسل شدن به دانلود یک برنامه، کارهایی وجود دارد که می‌توانید با انجام آنها رم خود را آزاد کرده و مشکلات حافظهٔ مک خود را برطرف کنید.
ری‌استارت کردن کامپیوتر ساده‌ترین راه برای آزاد کردن رم است. یک اصطلاح رایج در فناوری اطلاعات این است که همیشه می‌گویند «یک بار خاموش و روشن کنید»، و این کار اغلب مشکل شما را حل می‌کند.
هنگامی که مک شما ری‌استارت می‌شود، رم و حافظه پنهان دیسک را خالی می‌کند، بنا بر این پس از راه‌اندازی مجدد، متوجه می‌شوید که همه چیز نرم‌تر اجرا می‌شود.
در عین حال، ممکن است ری‌استارت کردن مک راحت نباشد. ممکن است سیستم شما هنگ کرده باشد و شما نگران اطلاعات ذخیره نشده باشید، و باز کردن مجدد برنامه‌های متعدد امکانپذیر نباشد، یا شاید هم در وسط کاری هستید که نمی‌خواهید آن را نیمه‌کاره رها کنید (حتی اگر این کار فرآیندی باشد که تمام رم را اشغال کرده باشد).
اگر نخواهید مک خود را ری‌استارت کنید، برای آزاد کردن رم چه کاری می‌توانید انجام دهید؟ ادامهٔ مطلب را بخوانید.
از آنجایی که این احتمال وجود دارد که مشکل شما مربوط به یک نقص شناسایی شده در مک. او. اس باشد، همیشه ارزش بررسی دارد که ببینید آیا به روزترین نسخهٔ سیستم عامل را استفاده می‌کنید یا خیر، و در صورت لزوم آن را به روز رسانی کنید.
ما در اینجا روش به روز رسانی نرم‌افزار سیستم عامل در مک را پوشش داده‌ایم.
زمانی که مک ما کُند می‌شود یا یک برنامه فریز می‌شود، اولین جایی که باید بررسی کنیم Activity Monitor است، برنامه‌ای که در مک شما موجود است. می‌توانید آن را در Utilities پیدا کنید، یا فقط کافیست در Spotlight شروع به تایپ کردن Activity Monitor کنید (برای باز کردن یک پنجرهٔ Spotlight کلیدهای Command + Space را فشار دهید).
Activity Monitor به شما نشان می‌دهد که چه مقدار از حافظه مورد استفاده قرار گرفته است و به شما کمک می‌کند که اگر برنامهٔ خاصی بیشتر از سهم منصفانهٔ خودش از منابع سیستم استفاده می‌کند آن را شناسایی کنید.
می‌توانید چگونگی استفاده از حافظهٔ خود را در پنجرهٔ Activity Monitor مشاهده کنید. جزئیات مربوط به هر فرآیند و هر برنامه، از جمله مقدار حافظه مصرفی و موارد دیگر را مشاهده خواهید کرد. همچنین می‌توانید با کلیک راست بر روی سرستون‌ها، ستون‌های دیگری مانند Energy Impact (اگر از باتری استفاده می‌کنید مفید است) را اضافه کنید. در زیر این ستون‌ها نمودار Memory Pressure (فشار روی حافظه)، و اطلاعاتی دربارهٔ Physical Memory (حافظه فیزیکی)، Memory Used (حافظهٔ مورد استفاده)، Cached Files (فایل‌های کش شده)، Swap Used (میزان تبادل مورد استفاده) را مشاهده می‌کنید. در کنار آن بخشی برای App Memory (حافظهٔ برنامه)، Wired Memory (حافظهٔ سیستم‌بندی)، و Compressed (فشرده‌سازی شده) قرار دارد.
App Memory همان چیزی است که در واقع توسط برنامه‌ها و پردازش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، Wired memory آن چیزی است که برای برنامه‌ها رزرو شده است و نمی‌توان آن را آزاد کرد، Compressed حافظهٔ غیرفعال است که توسط برنامه‌های دیگر قابل استفاده نیست. همهٔ اینها با عدد Memory Used مساوی است.
عدد Cached Files نشان دهندهٔ حافظهٔ تخصیص داده نشده‌ای است که در دسترس شماست (اگر برایتان سؤال است که Swap Used چیست، باید بگویم که این حافظه توسط مک. او. اس استفاده می‌شود، بنا بر این در محاسبهٔ Memory Used از قبل حساب شده است).
در بخش Memory Pressure نموداری را مشاهده خواهید کرد که نشان دهندهٔ مقدار فشار روی سیستم شما است. در حالت ایده‌آل نمودار به رنگ سبز خواهد بود، اما اگر با کمبود حافظه مواجه شوید، رنگ آن زرد و یا بدتر از آن قرمز خواهد بود. حتی زمانی که به نظر می‌رسد حافظهٔ زیادی در دسترس دارید، نمودار ممکن است قرمز باشد، بنا بر این، این می‌تواند دلیلی بر وجود مشکلات باشد.
در اینجا روش استفاده از Activity Monitor برای متوقف کردن پردازش‌هایی که حافظهٔ بیش از حدی مصرف می‌کنند آورده شده است:
1. Activity Monitor را باز کنید.
2. بر روی برگهٔ Memory کلیک کنید.
3. برای مرتب‌سازی پردازش‌ها بر اساس مصرف حافظه، بر روی ستون Memory کلیک کنید. این کار باعث می‌شود تا راحت‌تر ببینیم که کدام پردازش یا کدام برنامه بیش از حد از رم استفاده می‌کند.
4. زمانی که برنامهٔ مظنون را شناسایی کردید، آن را انتخاب کرده و در منو بر روی (i) Information کلیک کنید.
5. این به شما اطلاعاتی در مورد اتفاقات در حال روی دادن می‌دهد، از جمله حافظه‌ای که توسط آن پردازش خاص استفاده می‌شود.
6. شما می‌توانید با انتخاب یک پردازش در Activity Monitor و سپس با کلیک کردن بر روی X به راحتی به یک پردازش خاتمه دهید. این کار لزوماً برنامه را نمی‌بندد. اگر این یک صفحه وب باشد که باعث ایجاد مشکل شده باشد، به جای خارج شدن از مرورگر، فقط آن صفحه بسته شده و مجدداً بارگذاری می‌شود. از طرف دیگر اگر بخواهید به یک پردازش فتوشاپ خاتمه دهید، خود برنامه بسته خواهد شد (و احتمالاً یک اخطار «بسته شدن غیرمنتظره» را مشاهده خواهید کرد).
توجه: اگر نمی‌دانید یک پردازش مربوط به چه چیزی است، نباید آن را متوقف کنید چون ممکن است که آن پردازش مورد نیاز مک شما باشد.
اگر با مشاهدهٔ Activity Monitor متوجه شدید که برخی از برنامه‌ها حتی با وجود این که از آنها استفاده نمی‌کنید همچنان حافظهٔ بیش از حدی را مصرف می‌کنند - شاید اصلاً متوجه نشده باشید که آنها در حال اجرا هستند، بنا بر این ممکن است بستن این برنامه‌ها به نفع شما باشد.
حتی بدون نگاه کردن به Activity Monitor و فقط با نگاه کردن به Dock می‌توانید برنامه‌های در حال اجرایی که نیاز ندارید را شناسایی کرده و ببندید تا از این طریق منابع سیستم را آزاد کنید. اگر به Dock خود نگاهی بیندازید متوجه خواهید شد که برخی از برنامه‌ها دارای یک نقطه در زیر آیکون خود هستند، این برنامه‌ها باز هستند.
در اینجا روش بستن یک برنامه ذکر شده است:
1. بر روی آیکون برنامه در Dock کلیک راست یا کنترل کلیک کنید.
2. بر روی Quit کلیک کنید.
همچنین ممکن است برنامه‌های موجود در استارتاپ (startup) در پس‌زمینه اجرا شوند و از منابع سیستم استفاده کنند، بنا بر این می‌توانید اجرا شدن خودکار برخی از برنامه‌ها در زمان روشن شدن مک را متوقف کنید و انجام این کار می‌تواند رم بیشتری را برای شما آزاد کند.
در اینجا روش حذف برنامه‌ها از استارتاپ شما آورده شده است:
1. System Preferences (تنظیمات سیستم) را باز کنید.
2. بر روی Users & Groups (کاربران و گروه‌ها) کلیک کنید.
3. بر روی نام کاربری خود در ستون سمت چپ کلیک کنید، البته اگر از قبل انتخاب نشده باشد.
4. بر روی Login Items کلیک کنید.
5. ممکن است در اینجا مجموعه‌ای از برنامه‌هایی را مشاهده کنید که هر بار که مک خود را روشن می‌کنید، این برنامه‌ها هم به صورت خودکار باز می‌شوند.
6. هر برنامه‌ای که نیاز ندارید همیشه در حال اجرا باشد را انتخاب کرده و بر روی دکمهٔ (-) کلیک کنید.
همیشه این فقط رم نیست که توسط برنامه‌های مشکوک بیش از حد مصرف می‌شود. بعضی اوقات یک برنامه ممکن است از قدرت پردازش زیادی استفاده کند، که می‌تواند باعث افت سرعت مک شما شود.
در اینجا روش بررسی مصرف CPU در Activity Monitor آورده شده است:
1. Activity Monitor را باز کنید.
2. بر روی برگهٔ CPU کلیک کنید.
3. با کلیک کردن بر روی سرستون مربوطه، پردازش‌ها را بر اساس درصد مصرف CPU مرتب کنید.
4. به دنبال مصرف غیرطبیعی باشید - اگر یک برنامه یا یک پردازش درصد بالایی از CPU را درگیر کرده باشد، احتمالاً این همان چیزی است که باعث ایجاد مشکلات شده است.
5. برای خارج کردن آن برنامه یا پردازش، آن را انتخاب کرده و بر روی X در منو کلیک کنید.
ممکن است یک kernel_task در پس‌زمینه اجرا شود و منابع زیادی را در اختیار بگیرد. در این صورت شما نمی‌توانید این فرایند را متوقف کنید - به این دلیل که kernel_task مجموعه‌ای از پردازش‌های سیستم عامل را انجام می‌دهد. تنها را متوقف کردن یک kernel_task ری‌استارت کردن مک است. با این وجود، ممکن است که kernel_task مشکل‌ساز مربوط به یک مشکل سخت‌افزاری باشد که نیاز به آدرس‌دهی دارد، و تا زمانی که این کار را انجام ندهید، ممکن است همچنان شاهد این مشکل تکرار شونده باشید. در این وضعیت ممکن است لازم باشد Hardware Test اپل را به همان صورتی که در اینجا توضیح داده شده است، انجام دهید.
اگر به دلیل کمبود رم در مک خود در حال دست و پا زدن هستید، کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای به حداکثر رساندن رم قابل استفاده انجام دهید.
اگر دسکتاپ شما با اسناد، تصاویر، اسکرین‌شات‌ها و چیزهایی مانند این به هم ریخته است، ارزش آن را دارد که دسکتاپ خود را مرتب کنید - یا حداقل همه چیز را به یک پوشهٔ Stuff بکشید. دلیل این امر این است که مک. او. اس با هر یک از آیکون‌های موجود در دسکتاپ شما مانند یک پنجرهٔ فعال رفتار می‌کند. از این رو هر چه تعداد آیکون‌های بیشتری در دسکتاپ شما پراکنده باشد، به همان نسبت هم از حافظهٔ بیشتری استفاده خواهد شد.
وقتی یک پنجرهٔ Finder را باز می‌کنید، معمولاً چه می‌بینید؟ اگر شما All My Files یا Recents را مشاهده می‌کنید، ارزش آن را دارد که این اطلاعات را تغییر دهید، زیرا تمام اطلاعات مربوط به مکان فایل‌های نشان داده شده در آنجا، در رم ذخیره می‌شود. Finder را باز کرده و بر روی Finder > Preferences کلیک کنید. سپس در زیرمجموعهٔ General پوشه‌ای را که می‌خواهید در زمان باز کردن یک پنجرهٔ Finder نشان داده شود را انتخاب کنید. وقتی این مقصد را تغییر دادید، باید Finder را Relaunch (راه‌اندازی مجدد) کنید. (در حالی که دکمهٔ Option/Alt را پایین نگه داشته‌اید بر روی آیکون Finder در Dock کلیک راست کرده و Relaunch را انتخاب کنید).
ممکن است یکی از وب سایت‌هایی که در حال بازدید از آن هستید یک مصرف کنندهٔ بیش از حد حافظه باشد. افزونه‌های مرورگر را حذف کنید - اگر افزونه‌هایی برای مرورگر وب نصب کرده باشید، ممکن است این مورد اتفاق بیفتد که یکی از آنها مقصر حریصانه بلعیدن رم باشد. برای حذف افزونه‌ها از مرورگر، Safari > Preferences را باز کنید، بر روی برگهٔ Extensions کلیک کنید، افزونهٔ مورد نظر برای حذف را انتخاب کرده و بر روی Uninstall کلیک کنید.
نکتهٔ دیگر در مورد Finder این که، از آنجایی که هر پنجرهٔ Finder می‌توانید در مصرف رم تأثیر داشته باشد، یا پنجره‌های Finderی را که استفاده نمی‌کنید ببندید، یا تمام پنجره‌های Finder را با هم ادغام کنید. برای این منظور، در Finder بر روی Window > Merge All Windows کلیک کنید.
اگر فضای رم شما تمام شده است، درایو مک شما می‌تواند به عنوان حافظهٔ مجازی استفاده شود - بنا بر این در صورت تمام شدن فضای رم، کمی فضای ذخیره‌سازی را آزاد کنید. توصیه می‌شود که 20 درصد از فضای هارد خود را خالی نگه دارید. می‌توانید فایل‌های بزرگ استفاده نشده، دانلودهای قدیمی و برنامه‌های قدیمی را حذف کنید.
آیا اخیراً چیزی را برای چاپ ارسال کرده‌اید؟ این امکان وجود دارد که یک کار چاپی بزرگ در صف چاپ قرار داشته باشد و همین باعث هنگ کردن مک شما شود.
ما این کار را توصیه نمی‌کنیم، مگراین که شما یک کاربر حرفه‌ای باشید، در این صورت می‌توانید Terminal را باز کرده و sudo purge را تایپ کنید. سپس رمز عبور را وارد کرده و صبر کنید تا حافظهٔ غیرفعال پاک شود.
همچنین می‌توانید فایل‌های حافظهٔ پنهان را پاک کنید (باز هم انجام این کار توسط مبتدیان را توصیه نمی‌کنیم).
1. Finder را باز کرده و بر روی Go > Go to Folder کلیک کنید.
2. متن زیر را تایپ کنید (یا Copy و Paste کنید).
~/Library/Caches/3. ممکن است در اینجا فایل‌هایی را پیدا کنید که می‌توانید آنها را حذف کنید - اما مراقب باشید فایل‌هایی که سیستم شما به آن نیاز دارد را حذف نکنید!
همان طور که در بالا گفتیم، لازم نیست برای مدیریت رم خود یک برنامهٔ شخص ثالث را نصب کنید، زیرا مک. او. اس باید به تنهایی از پس کارها برآید. اما اگر به عنوان مثال مک شما به آن اندازه‌ای که می‌خواهید رم نداشته باشد، ممکن است استفاده از یک برنامهٔ شخص ثالث ارزان‌تر و کم دردسرتر از تلاش برای افزودن رم بیشتر به مک خودتان باشد.
ما توصیه می‌کنیم از ابزاری از فروشگاه برنامه مک استفاده کنید، زیرا می‌توانید اطمینان داشته باشید که توسط اپل تأیید شده است.
در اینجا چند برنامه وجود دارد که می‌توانید آنها را امتحان کنید:
Parallels Tool Box
این برنامه بیش از 30 ابزار از جمله یک ابزار Free Memory را در اختیار شما قرار می‌دهد. سود شما در اینجا این است که شما ابزارهای مفید دیگری مانند Find Duplicates را نیز به دست می‌آورید تا بتوانید چیزهایی که به آنها نیاز ندارید را حذف کرده و فضای ذخیره‌سازی خود را آزاد کنید. همچنین روشی آسان برای گرفتن اسکرین‌شات و ضبط ویدیو و موارد دیگر است.
هنگامی که ما آن را اجرا کردیم، بیش از یک گیگابایت حافظه را بازیابی کردیم. هزینهٔ آن سالیانه 15.99 پوند است و یک نسخهٔ آزمایشی رایگان از آن در دسترس است.
CleanMyMac از شرکت MacPaw
با نصب CleanMyMac X بر روی سیستم خود، اگر مک شما فاقد رم آزاد باشد، یک هشدار Heavt memory usage دریافت خواهید کرد. فقط کافیست بر روی دکمهٔ Free Up کلیک کنید تا بخشی از رم آزاد شده و سرعت بیشتری پیدا کنید.
شما می‌توانید گزینهٔ Free Up RAM را در برگهٔ Maintenance پیدا کنید.
همچنین CleanMyMac به شما این امکان را می‌دهد که در صورت وجود هر Heavy Consumers (برنامه‌هایی که از حافظهٔ زیادی استفاده می‌کنند)، آنها را مشاهده کنید. این مورد را در قسمت Optimization (بهینه‌سازی) پیدا خواهید کرد.
شما می‌توانید آن را به صورت رایگان دانلود کنید، اما برخی از امکانات آن شما را ملزم به پرداخت وجه برای باز کردن قفل نسخهٔ کامل را می‌کنند. قیمت آن 29.95 پوند / 39.95 دلار است.
Memory Clean 2 از شرکت Fliplab
با Memory Clean 2 حافظهٔ غیرفعال مک شما پاک خواهد شد - کاری که ممکن است بعد از بستن یک برنامه یا بازی مخصوصاً پرمصرف انجام دهید. برخی از امکانات از طریق برنامهٔ رایگان در دسترس هستند، اما یک خرید داخل برنامه‌ای برای به دست آوردن ابزارهای بیشتر نیز وجود دارد. وقتی ما آن را اجرا کردیم، حدود یک گیگابایت آزاد شد.
